Op donderdag volgden we het spoor van de Nederlandse kolonisten in tegenovergestelde richting, door een deel de Hudson River Valley.

Rond 8 uur werden we wakker. Het was een mooie, zonnige dag. Na het ontbijt liepen we een stukje in het State Park waar we verbleven. We namen een kijkje bij de creek achter de campground en bij de Hudson River aan de andere kant. 

Daarna was het tijd om de Hudson River Valley wat verder te ontdekken. We begonnen in Kinderhook, bij het historische huis van Luykas van Alen, waar we buiten wat informatie op borden konden lezen. Er stond ook een schoolgebouwtje, leuk om te zien en wat over de geschiedenis te weten te komen. 

Iets verderop, ook in Kinderhook, stond het huis van Martin van Buren, wiens over-overgrootvader (als ik het goed heb) ooit uit Nederland was gekomen en die het zelf tot president van Amerika had geschopt. Hij werd geboren toen George Washington president was en overleed toen Lincoln president was. En hij bracht zijn laatste jaren door op een landgoed waar hij gewassen verbouwde, ‘Lindenwald’, nu een National Historic Site. 

Aan een picknicktafel bij Lindenwald aten we wat lunch en daarna stapten we weer in de auto. Onderweg keken we onze ogen uit, zoveel verschillende huizen waren er te zien. Het gebied rond de Hudson is echt heel mooi. Ook leuk om hier en daar de Nederlandse namen terug te zien komen in de straat- en plaatsnamen. 

Onze volgende stop was ‘Samuel’s Sweet Shop’ in Rhinebeck. Een snoepwinkeltje dus, waar ze allerlei ouderwets en hedendaags (Amerikaans) snoep verkopen. Nadat de eigenaar van het winkeltje overleed en de winkel met sluiting leek te worden bedreigd werd het door een aantal locals overgenomen. Acteurs Jeffrey Dean Morgan en Paul Rudd zijn mede-eigenaar.

Met een nieuwe voorraad snoep en wat foto’s verlieten we het snoepwinkeltje en reden we verder naar Poughkeepsie. Daar zetten we de auto neer in de buurt van the Walkway Over the Hudson State Historic Park. Net als in Louisville is hier een oude spoorbrug getransformeerd tot een wandel- en fietsbrug, die de oevers langs de Hudson met elkaar verbindt. Het is ‘The World’s Longest Elevated Pedestrian Bridge’.
Anders dan de Big Four bridge is er geen balken constructie over de brug, dus er was geen vlekje schaduw om te schuilen voor de zon die inmiddels best warm was geworden. Maar het was een indrukwekkende wandeling. Een uitdaging voor de hoogtevrees én een prachtig uitzicht over de stad en de rivier. 

We zijn tot bijna halverwege de rivier gelopen (Emma net iets verder dan de rest) en nadat ik in de verte had getuurd in de richting van de volgende stop op onze roadtrip: New York city, zijn we weer terug gewandeld. 

Hierna reden we terug, via een bezoek aan de Target (stond nog op iemands wensenlijstje) en de Walmart (boodschappen) in Rensselaer. Op de campground gingen we meteen koken en eten (rijst opmaken, met tomatensaus, kip, mais en courgette). 

Ik heb de huisarts een mailtje met foto’s van een plek op Jesse’s hand gestuurd. We zijn een beetje bang dat een teek dit heeft veroorzaakt en gaan morgen maar even bellen wat we hiermee aan moeten. Hopelijk helpt het als ze alvast naar de foto’s kunnen kijken, want het tijdsverschil maakt het niet makkelijk om vroeg te bellen voor overleg. 

Toen de mail was gestuurd en de afwas af was zijn we snel nog even naar de oever van de rivier gelopen voor de zonsondergang. Deze keer waren we op tijd, maar nu was hij minder spectaculair dan gisteren. Ach ja. 
Bij de tentjes nog twee potjes Ezelen gespeeld en toen begon het al donker te worden. We maakten de laatste blokken kampvuurhout op en roosterden wat marshmallows. Daarna kropen we onze tentjes in, voor de laatste keer deze vakantie.