Op zondag namen we de tijd om bij te komen van de reis, maar hebben we toch nog veel gezien: watervallen en een film in een echte drive-in bioscoop!

Onze nieuwe plek

Deze ochtend deden we rustig aan. Ontbeten, opgeruimd, gedouched etc. Lekker sloom, fijn na twee ‘verkas’dagen. De zon scheen weer, dus er konden ook weer wat spullen drogen. Een aantal van onze buren was verdwenen of vertrok in de loop van de ochtend, dus het was om ons heen ook rustig. We hebben met z’n allen vijf potjes ‘ezelen’ (Wie is de Ezel?) gespeeld. 

Na de lunch gingen we het pad op vlakbij onze kampeerplek, naar het Gorge trail naar de watervallen van Watkins Glen State Park. Het was inmiddels behoorlijk warm en er liep best wat volk in de Gorge, maar het was er prachtig. Lagen steen, veel vocht dat op veel plaatsen langs de planten en rotswanden naar beneden liep, veel groen en natuurlijk de stroom door de kloof heen, die steeds weer in andere bochten, stroomversnellingen en watervallen kronkelde, sijpelde en stroomde. 

Watkins Glen gorge trail
Spoorbrug over Watkins Glen
Watkins Glen
Vol met trappetjes
Jesse wil zijn camera drooghouden
Vol met bruggetjes

Toen we een deel hadden gelopen en weer terug waren bij de aansluiting met de campground gingen Emma, Igor en Luka terug naar onze plek, terwijl Jesse en ik nog een stukje doorliepen. Het is echt wel een mooie kloof. Foto’s maken zonder andere mensen werd de uitdaging en hier en daar lukte het zowaar. Ik vond het stuk waar je achter vallend water langs liep erg leuk en bleef zo lang staan dat ik er best nat van werd. Maar zoals ik al opmerkte tegen een andere bezoeker die het er naar haar zin had: twee tellen in de zon en je merkte er niets meer van 😉.

Bij terugkomst hebben we nog even gezeten en het plan voor de avond besproken. We gingen kijken of we ergens pizza konden scoren, maar veranderden van gedachten en haalden toch liever wat te eten bij de Walmart om zelf te koken. 

We maakten vandaag omelet met hash browns, ui en spek en het was wonderwel goed geslaagd. Iedereen was erg tevreden. We hadden er als vulling ook nog wat coleslaw bij en een toetje toe. 

Relaxplek
Geloof het of niet, dit was echt heel lekker!

Nadat we nog even hadden gezeten reden we naar Elmira, ongeveer een half uur bij ons vandaan. Het was een bijzonder ritje door Shuyler county met leuke kleine stadjes en af en toe spannende, heuvelachtige wegen. 

Bij Elmira vonden we uiteindelijk ons doel: de Elmira Drive-In bioscoop. Het zag er wat vervallen uit, maar het was echt nog in gebruik en we waren niet de enige bezoekers. Dus daar gingen we, voor ons eerste buitenbioscoopbezoek.

We kochten vijf kaartjes voor de vertoning van Bullet Train van 20:55 uur en reden door de poort langs het veld, richting het scherm waar de frequentie bij stond waarnaar we waren verwezen. Daarop konden we via de autoradio het geluid bij de film horen (89,9 FM). Aan de andere kant werd namelijk een andere film vertoond, met eigen geluid op een andere frequentie. 

We hadden geen stoeltjes of picknickkleed bij ons, maar wel wat handdoeken die toch gewassen moesten worden. Daar gingen de kinderen op zitten en Igor en ik zaten in de auto. We haalden nog wat lekkers te drinken en snoepen voor bij de film en toen waren we er klaar voor. Ik moest nog even terug voor de cotton candy (suikerspin) die ze speciaal voor mij nog gingen maken. Ik denk dat het niet elke dag gebeurt dat ze iemand zó blij zien zijn met een zak vol suikerspin 😁.

Voor de film begint..
Reclame: Washington DC!
Film bij maanlicht

Precies op tijd voor de start van de film (plus reclame- en andere boodschappen) was ik terug. Igor reed de auto nog een stukje naar voren om wat verder bij een draaiende motor vandaan te staan. De kinderen konden naast zijn deur zitten en zo het geluid ook goed horen. 

Het was al best donker aan het worden toen de film begon. Dit was echt wel een bijzondere ervaring, onder een prachtige zomerhemel met een heldere maan op een groot scherm film kijken. De film was ook leuk. Al heb ik na Thor en deze film voorlopig mijn portie actiefilms wel gehad 😏. 

Na afloop waren we best moe en was het ritje over de donkere, onbekende wegen wat apart, maar rond middernacht waren we dan toch terug op de campground. We poetsten snel onze tanden en doken toen gauw onze tentjes in.