Dinsdag begon nat en toen het droog werd zochten we nog meer nattigheid op. Teken zochten ons – en vooral Jesse – op.
Het had ‘s nachts al wat gespetterd en toen ik rond 7:00 uur wakker werd begon het weer. De regen hield ‘s ochtends nog een tijdje aan en dus brachten we een deel van de ochtend lezend in de tent door.
Om 11:30 reden we het state park uit naar Ithaca. Daar gingen we naar een park in de buurt van het water, waar we op een bankje hebben geluncht. Daarna trakteerden we onszelf op een kopje koffie (Jesse gaf de voorkeur aan een smoothie) en gratis WiFi bij de Mac, waar we ons plan voor de rest van de middag maakten.
We kozen voor Buttermilk Falls State Park, waar we de auto voor $9,00 mochten inrijden (en neerzetten), om vervolgens twee trails te lopen bij Buttermilk Falls: de Gorge trail en de Rim trail. Halverwege waren de watervallen wel mooi, de kloof was ook heel fraai, maar aan het eindpunt kon je zien dat de rivier niet bepaald een hoge waterstand had, want het water viel niet erg hard en overvloedig. Toch was het een mooie en fijne wandeling.
De Rim trail vroeg wat meer inspanning, doordat er vooral in het begin veel geklommen moest worden. Er werd zowaar weer gezweet! Het laatste stukje naar de parkeerplaats staken we weer over naar de Gorge trail, omdat dit toch wel een veel mooier stuk was.
We haalden bij een Trader Joe’s pasta en saus voor het avondeten, Luka kocht Pokémonkaarten bij de GameStop en we reden nog even langs Ithaca Falls omdat iemand ons deze had getipt toen we bij Buttermilk Falls waren. Daarna gingen we weer terug naar de campground, waar we meteen begonnen met koken en een houtvuur stoken.
Na het eten werd de afwas gedaan en braken we de tarpoverkapping alvast af; er was nog wat tijd voor hangmat hangen en marshmallows roosteren. Ik keek even op Facebook en zag dat de tegel uit Shenandoah vandaag was gevonden in Montour Falls, super leuk.
We deden allemaal een tekencheck en vooral Jesse vond er heel veel. Jesse en ik liepen nog even het pad bij de campground af de Gorge in tot de eerste brug, maar het werd echt te donker om verder te gaan. Daarna zaten we met z’n allen nog wat buiten, tot het tijd was om naar bed te gaan. Onze laatste nacht in Watkins Glen.
