Zaterdag werd Luka veertien jaar! Dat vierden we in de Smokies met slingers, waterpret en ‘uit’ eten.
Vandaag konden we een beetje uitslapen voordat we Luka wakker gingen zingen voor zijn veertiende verjaardag. Hij was blij met de snowglobe van Smoky Mountains NP. Natuurlijk hingen er ook weer slingers, die hadden Igor en Jesse opgehangen bij terugkomst van de wandeling, die overigens wel leuk was geweest. Luka had ook nog een verjaardagskaart uit Hoorn, die we later op de dag uit zijn verstopplek in één van de koffers hebben gehaald.
Toen snel aan het ontbijt, aankleden en in de auto, want om 10:30 uur hadden we een reservering bij Smoky Mountain River Rat om te gaan tuben. Onderweg naar de hoofd ‘outpost’, het opstappunt, zagen we een beer de weg oversteken. Beer nummer twee deze vakantie!
De kids hadden hun zwemkleren al aan, Igor en ik kleedden ons om in de changing rooms bij de outpost en we smeerden ons nog even in. Het was op dat moment droog (het had vannacht wel weer flink geregend) en nog niet erg zonnig, maar het weer is hier zo veranderlijk als wat, dus wat bescherming was toch wel verstandig.
Toen waren we klaar om aan te sluiten in de rij voor het inchecken. We kregen ieder een geel polsbandje waarmee we de hele dag op beide outposts mogen tuben, en een nummertje voor het ophalen van de autosleutel. We mochten een zwemvest en een tube uitzoeken en naar de opstapplaats om de rivier op te gaan.
Bij ‘Tubing’ ga je in een grote band (een tube dus) drijven op de rivier, waarbij je af en toe harder en wilder gaat als er een stroomversnelling is. Je kont zit in het gat van de band, je armen en benen hangen er overheen. Sturen en vooruit komen als er geen stroming is doe je met je handen en voeten.
De route vanaf de eerste outpost was heel rustig en duurde twee uur. Op wat saaie stukken na was het erg leuk om te doen. Het bleek voor Luka wel wat lastiger om te sturen: hij kon simpelweg niet goed bij het water komen met zijn handen en voeten. Dus kwam er af en toe iemand om hem te redden als hij ergens écht niet wegkwam. Verder verliep de ‘float’ probleemloos. Jammer dat we geen beeldmateriaal hebben, maar we durfden de telefoons niet mee te nemen.
Deze ervaring smaakte naar meer, maar eerst moest er iets van voedsel worden gegeten. Dus langs de supermarkt voor wat lunch spulletjes en ergens een picknicktafel opgezocht. We vonden er één naast ‘Jake’s On The River’, het winkeltje waar ik nog naartoe wilde. Daar zijn we dus na de lunch meteen ook naartoe gegaan en hebben een paar Life is Good t-shirts gekocht. We hadden ook een leuk gesprek met de eigenaar, die oorspronkelijk uit Florida bleek te komen en acht keer in Amsterdam is geweest toen hij drumde in een band. Hij heeft in de ‘Melkway’ gespeeld. Heel tof!
Na Jake’s zijn we naar Smoky Mountain River Rat outpost B gereden om de snellere, wildere tubing variant te doen, die een uurtje zou duren. Bij deze werden we eerst – inclusief tubes – met een bus naar de opstapplaats gebracht. Die bleek net voor de ingang van Smoky Mountains NP te zijn.
Deze route was inderdaad wat sneller en wilder en daardoor wel wat leuker dan de eerdere variant. Ook heel grappig: langs de rivier staan (vakantie)huizen en campings, en mensen zitten voor hun ontspanning aan de rivier en bekijken het geploeter van mensen in gele banden geamuseerd. Andersom bekeken wij de mensen en de omgeving natuurlijk ook. Het ‘most scary’ moment voor ons was toen we langs een huis dreven met een ‘Trump 2024 – Take America back’ vlag aan de gevel 😂.
Aan het einde van de float dompelden sommigen van ons zich nog even deels of helemaal onder in de rivier. In Smoky Mountains NP zijn namelijk nergens douches, dus we hebben niet gedoucht sinds we bij Big Meadows campground zijn weggegaan en krijgen er waarschijnlijk ook geen gelegenheid voor, tot we a.s. dinsdag (!!) op de commerciële camping bij Louisville aankomen. Dus een plons in de beek en wat natgemaakt haar voelden heel verfrissend na het zweten van de afgelopen dagen 😅.
Op ons gemak zijn we daarna naar het restaurant gereden dat gids Mike ons had aangeraden, een mijl verderop: the Social (of voluit: the Peaceful Side Social). Daar bestelden en betaalden we bij de keuken en kregen we een pager mee zodat ze ons konden vinden als de bestelling klaar was.
We kozen een plekje buiten, daar stond een hoge tafel waar we met z’n vijven aan pasten en daar was de temperatuur prima, beter dan binnen in de airconditioning. Terwijl we wachtten op het eten (vier pizza’s en forel) dronken we wat van het drinken dat we bij de automaat hadden getapt. Het begon te regenen, wat nogal wat herrie maakte op het aluminium dak boven ons hoofd, zodat de serveerster erg haar best moest doen om zich verstaanbaar te maken toen ze ons eten kwam brengen. Het was een goeie tip van Mike: er hing een prettige sfeer en het eten was erg goed.
Na het eten gingen we via de supermarkt terug naar de campground. Daar hebben we verder een rustige avond gehad. Rond bedtijd begon het te regenen, waardoor we deze keer met het geluid van krekels én regendruppels in slaap vielen.